...I Take My Words Back

یه حرفهایی رو هیچ وقت نباید زد. انگار همین که  حس‌ها از دلت اومدن و رسیدن به دهنت، همین که  ظرف چند دقیقه رو زبونت پروسس شدن و ریخته شدن توقالبِ کلمات، همین‌که اون کلمات کنارهم چیده شدن و جمله‌هاتو درست کردن، همین‌که  بخوای شهامت به خرج بدی و این جملات رو سوارِ صدایی که از حنجره ات در میاد بکنی و بفرستی رو هوا، همین‌که به مستمع‌ات نگاه مستقیم و بی پرده کردی و مطمئن شدی داره اونجورکه سزاواره کلامه گوش می‌کنه و با کلی اطمینان حرف رو زدی  و..................نه! نباید گفت، دیگه مطمئنم که نباید گفت. احساسات، تو مسیر تبدیل شدن به واژه های صوتی، بیات می‌شن. می‌گندن. از سکه میوفتن.