این آقای Kosenkun که قبلاً معرف حضورتون کردمش، شدیدا پسر خالۀ ما خودشو فرض می کنه و در تازه ترین برخورد از نوع نزدیکش اومده به من میگه هی فلانی این فامیلی نِیمت چه جوری تلفظ میشه؟ میگم فلان جور، میگه اوه چه خوب شد که بیسار جور تلفظ نمیشه چون اونوقت تو زبونِ ما یه معنیه خیلی خیلی بد میداد!

تو دلم گفتم دِ بیا! اون که به ما نریده بود، کلاغ کون دریده بود که خدا رو شکر اونم کارشو کرد و راحت شد!