اهل باختن نیستم. کم شده که بازنده باشم تا امروز. اما باختِ مردونه به یه حریف مقتدر رو دوست دارم. دردش مازوخیسمِ خفیف درون رو تسکین میده. تو باخت، چیزهایی رو می بینم که بعد از این همه پیروزی هیچ وقت ندیدم. هیچ وقت. 

۱ نظر: