مائیم و نوای بی نوایی

مائیم و وفای بی وفایی

مائیم و صدای شُرشُرِ آب

یادآور خاطرات رفته برباد

مائیم و سکوتِ این زمانه

این سوته دلانِ بی گلایه

مائیم و دیار رفته از دست

آوارۀ روزگارِ بد مست 

مائیم و دلی که ساده پژمرد

بی چون و چرا

به راحتی

مُرد

مائیم و همین دو خط، سه خط شعر
در حسرت ماندگاریِ دل...در حسرت خوانندۀ بی دل...

نیک ناز

*عکس از خودم- جوی منزوی در جنگل تاریک- پاییز 2010