ما ملت باحال!

ما زرنگیم. زبل. تیز. با زکاوت باهوش، خرگوش. اصلاً یو نِیم ایت...

ما شیش دنگ حواسمون جمع ئه، همه چیو زیر نظر داریم. ازهمه چی بلدیم! ما توانایی اینو داریم که سوراخ سنبه های هر سیستمی رو پیدا کنیم و انگشت کنیم توش یا شایدم لاش. ما بلدیم (بلتیم حتی!) هر آنچه قانون نوشته و نانوشته که رو زمین هست رو دور بزنیمو بابتش نیشمون باز شه جوری که ردیف بالا و پایین دندونامون برق بزنه، نه نه اشتباه نشه نه اینکه بدجنسیم ها، نه! فقط کارمون درسته.

همۀ ماها از مادر نابغه زاییده شدیم، آزادۀ آزاده. زیر بار هیچ زوری هم نمیریم. مثلاً همین مالیات. یعنی چی که به زور از آدم پول میگیرن. ما با شاخک های زوریاب مون سریع تشخیص میدیم که Tax همش زر مفته و حرف زور. پس چه کاریه خو؟ نمیدیم. درسته که معتقدیم به آیۀ شریفۀ « بـــده بـــره» اما اون واسه چیزه دیگه اس.

قراره که ماشینمون حتما بیمه شه و ما هر ماه پول زور بریزیم تو حلقوم این کون نشورا. عمراً. حالا که اینجوریه میکنیم تو پاچه شون جوری که نفهمن از کجا خوردن. از ماشین که سیر شدیم، میبریم یه جا قایمش میکنیم بعدشم زنگ میزنیم پلیس داد و هوار و زار و نزار که ماشینمو دزد برده. خب اونام میگردن و مسلماً پیداش نمیکنن چون تو پارکینگ خونه یه دوست قایمش کردیم. 

آه ه هان! حالا نوبت ماس که این بیمۀ پدرسگ مادر فلان رو بچزونیم. کل پول ماشینو ازشون میگیرم بابت بیمه دزدی بعدشم یه ماشین جدید میندازیم زیر پا ، عشق و حال و عیاشی.

برای اینترنت هم که بهتره تا میشه پول ندی. تا وقتی که این اسگل های مو زرد عقلشون نمیرسه که پسورد بذارن رو وایرلسشون یعنی حقشونه که منِ همسایه تا میشه دانلود کنم تا دهن اینترنتش صاف شه. این  آقای همسایه واسه خودش بهتره که  از این به بعد یاد بگیره از داشته هاش حفاظت کنه.

وقتی میری یه لباس می خری، این آپشن رو داری که هر وقت عشقت کشید ببری پس بدی، پولشو بگیری.  بعضی وقتا هم بابت خریدی که کردی یه گیفت ستِ خوشگل کادو میدن . اون خودش (مثلاً ست لوازم آرایش و کیف شانل) 100 دلار می ارزه. خب .  شما که مثه من یه ایرونی باحال و تیز هوش هستی حتما فمیدی باید چی کار کرد نه؟ برو یه پیرهن بخر 650 دلار گیفت هم روش بگیر. رسیدشو نگه دار، لیبلش رو هم با دقت جدا کن. جمعه شب تو عروسی عمه قزی با قرمساق خانِ والا بپوش قر بده و پز ماتحت خر پاره کن بیا، هفتۀ دیگه لباستو به همراهِ رسید و لیبل ببر یه شعبۀ دیگۀ همون مغازه پس بده. افتاد؟  مهمونیتو رفتی، پول لباس مهمونیتو پس گرفتی، گیفت رو از آن خود کردی!

یارو 30 ساله داره اینجا زندگی میکنه بزرگترین افتخارش اینه که تا به امروز یه دونه 5 سنتی هم بالای مالیات به دولت خنگ و خل نداده. اینو همه جا تعریف میکنه همه هم واسش یه  کف مرتب میزنن و یه دمت گرمه مطبوع و کشیده ول میدن تو هوا. « آقا ایول، به ما هم یاد بده چی کار کنیم» و مکالمۀ چندش آور ادامه داره...

نمیدونم دقیقاً از کجای تاریخ بود که ما پرشین های ملوس و مامانی امر بهمون مشتبه شد که اساسی زبل هستیم و باید از این توانایی بالقوه مون کمال استفاده رو ببریم، هر جا هستیم رو سرای خود دونسته و به مانند چاه خلاء آغشته به گه کنیم.  نه واقعاً از کجا شروع شد این همه باحالی و کاردرستی ما؟!