آهای قاصدک یه چیزی بگو. لامصب یه حرفی بزن. نامرد! گفته بودم انتظار خبری نیست مرا ولی تو چرا جدی گرفتی؟ بگو، یه چیزی بگو. بیار! یه خبری یه اثری... از یاری از دیاری. نکنه آلزایمر گرفتی؟ نکنه تو راه هم پیاله شدی  با رهگذرا ...باز تو مست کردی  حافظه ت پرید؟ مگه نمیدونی زنده به امروز بودم که برام خبر بیاری از چشماش؟ لعنتی دست بکش به گردنم، ازدحام بغضو ببین...بگو. باهام حرف بزن. حتی شده یه کلمه. با یه کلمه برام طراحیش کن. از نگاهش وقت اومدن بگو، برق زد؟ اشک داشت؟...منو هنوز یادش بود؟ بگو تا نفس کشیدن از یادم نرفته...

از نو مینویسم. اینبار به زبون خودت بلکه صدات باز بشه بلکه ترانه خون بشی، تصنیف بسازی، بلکه طنازی کنی، بلکه... قاصدک! هان چه خبر آوردی؟