World Without Words

قاموس من مملو از صفحات خالی‌ست
الفبای کلمات را گم کرده‌ام
صادقانه بگویم، عبارات پیچیده را به عمد از یاد برده‌ام
سخنوری از من برنمی‌‌آید دیگر
در این دنیای بی‌واژه، تنها موسیقی هست
نگاه هست
و رنگ
همه چیز واقعی‌ست، بی تصنع بی تملق بی حجاب 
همان است که باید باشد، حقیقتِ به غایت برهنه
من این سبک از زندگی، این بی‌کلامی را دوست دارم

پدران‌مان، همان ها که غارنشینی می‌کرده‌اند
خوب می‌دانند دنیای بی‌توضیح و بی‌توجیه و بی‌بحث و جدل و بی نیرنگ و دغل و بی‌دروغ و بی‌فحش و فضاحت چه عالم بی‌مثالی دارد

و من خوب‌تر می‌دانم
که چه شکوهی دارد ترکیب دنیای بی‌شکارچی و بی‌ نیزه و بی‌خشم با دنیای بی‌واژه و بکرِ موسیقی و رنگ و نگاه...

نیک ناز

۳ نظر:

  1. عالي بود. هنرمندانه پازل احساس رو با تكه هاي كلمات پر ميكنيد.

    پاسخحذف
  2. فقط می تونم بگم حس سرشاری پیدا کردم بعد خوندنش

    ممنونم که این قد خوب و صمیمیصه نوشته هات

    پاسخحذف
  3. سپهر و آکو عزیز ممنون که می‌خونید و نظرتون رو با من به اشتراک میزارین- خوب باشید دوستان نادیده.

    پاسخحذف