SMS میزنم به یه دوست خیلی خیلی صمیمی که همه جزییات ِ زندگیشو میدونم تا ته ته صندوقچه اسرارش و بالعکس...

-Can u please gimme K's number
-یک ساعت میگذره...دو ساعت...سه...چهار...پنج...خبری نمیشه!
شب میشه...دنگ دنگ..دنگ دنگ...SMS میاد ...:) خودشه.نوشته:

-Do u think it 's possible that u hv ur own friends and colleagues and contacts and I hv mine?Is it possible ?u're practically everywhere
...

K یه پسری بود در گروه هم کلاسی های این دوست و البته من هم می شناختمش ....
شتلق....قلبم چند تا ترک خورد! به همین سادگی.آدما به چی فکر می کنن که ممکنه بگن با دوستای من دوست نشو!