گزاره ای در بابِ این پست:
هوویِ من اگر هست، کسی باشد که همسرم را خوشحال کند و دلخوش...به هر رنگ ولعابی که می خواهد باشد اما بدانم که یکدیگر را دوست دارند و دل آرامِ هم اند. آن وقت با آرامش می گذارم و می گذرم.
غزل سُرایی های هیچ پرندۀ خوش آوازی را در قفسِ شخصی نمی خواهم. پرنده ای که هوای پرواز بر بامِ دلنشین دیگر دارد را می بوسم و به آسمان آبیِ آزادی، پرواز می دهم. برافراشته باشد و بلند آواز.
هوویِ من اگر هست، کسی باشد که همسرم را خوشحال کند و دلخوش...به هر رنگ ولعابی که می خواهد باشد اما بدانم که یکدیگر را دوست دارند و دل آرامِ هم اند. آن وقت با آرامش می گذارم و می گذرم.
غزل سُرایی های هیچ پرندۀ خوش آوازی را در قفسِ شخصی نمی خواهم. پرنده ای که هوای پرواز بر بامِ دلنشین دیگر دارد را می بوسم و به آسمان آبیِ آزادی، پرواز می دهم. برافراشته باشد و بلند آواز.
عکس از خودم-ژانویه 2010
ماشالله :-)
پاسخحذف