چیزهایی هست که نمی دانم
می دانم سبزه ای را بکنم خواهم مرد
می روم بالا تا اوج، من پر از بال و پرم
راه می بینم در ظلمت، من پر از فانوسم
من پر از نورم و شن؛ و پر از دار و درخت
پرم از راه از پل از رود از موج
پرم از سایه برگی در آب
چه درونم تنهاست *
می دانم سبزه ای را بکنم خواهم مرد
می روم بالا تا اوج، من پر از بال و پرم
راه می بینم در ظلمت، من پر از فانوسم
من پر از نورم و شن؛ و پر از دار و درخت
پرم از راه از پل از رود از موج
پرم از سایه برگی در آب
چه درونم تنهاست *
من در این وهم و سراب
به سفر می اندیشم
به سفر می اندیشم
خوب میدانم؛
این خیابان بلند
میرود تا ته این غربت سرد
به همان جا
که تو را می بینم
نیک ناز
نیک ناز
* سهراب سپهری
** عکس از خودم- در حین رانندگی در جاده های مه آلود- جولای 2010
سفر کردن یکی از بهترین چیزای دنیاس. روح می ده به زندگی.
پاسخ دادنحذفشعر هات پر احساسه! حس قشنگی می ده خوندن نوشته هات، هم شعر ها هم نوستالژی ها...
پاسخ دادنحذف:) فکر کنم رسالت من انتقال حس خوب باشه اگه خودم ازش مملو هستم. خوشحالم که تا حدی موفق بودم آقای Ako's Note !
پاسخ دادنحذف:))
پاسخ دادنحذفاسم من آکو ست، یه اسم کردیه، به معنای قله کوه،
حس قشنگی می ده بهم نوشته هاتون، همینه که دنبال می کنم شون،
قشنگ می نویسید، بازم بنویسید... فقط همین
آکو اسم قشنگیه. مثل قلۀ کوه برفراز و در اوج باشید دوست عزیز.
پاسخ دادنحذفچشم تا جان در بدن هست خواهم نوشت ؛)